Bijtelling auto bij verboden prive gebruik

Belanghebbende exploiteert een kinderdagverblijf. In 2015 en 2016 hadden werknemers de beschikking over vier auto’s (twee op de balans, twee geleased). De auto’s werden gebruikt voor vervoer van kinderen en boodschappen. Werknemers ondertekenden autoverklaringen en arbeidsovereenkomsten waarin privégebruik was verboden en waarbij de autosleutels in een sleutelkastje moesten worden teruggelegd. Eén van de bestuurders/werknemers (DGA, minderheidsaandeelhouder), we noemen haar Truus, had feitelijk toegang tot een van de auto’s. Tijdens een boekenonderzoek (2018/2019) bleek dat geen rittenregistraties waren bijgehouden. De inspecteur legde naheffingsaanslagen loonheffingen (2015: € 6.732, 2016: € 6.804) en vergrijpboeten (2015: € 1.683, 2016: € 1.701) op.

In dit artikel behandelen wij de uitspraak van het Gerechtshof Den Haag d.d. 12 augustus 2025 ECLU:NL:GHDHA:2025:1648.

De bijtelling wordt opgelegd voor 1 auto (voor Truus), over de andere 3 auto's wordt geen bijtelling toegepast (uit coulance)  

Procedure inzake bijtelling auto die niet prive mag worden gebruikt

De BV heeft 4 auto's die worden gebruikt door diverse werknemers om kinderen weg te brengen (en te halen) en boodschappen te doen. Met de werknemers is het volgende afgesproken:

1.  Auto’s waren uitsluitend voor zakelijk gebruik (kinderen halen/boodschappen)
2. Privé-gebruik was contractueel verboden en gecontroleerd via sleutelkastje en sanctieregels.
3. In het personeelshandboek wordt deze regeling specifiek uitgewerkt
4. Geen noodzaak tot rittenregistratie, want privégebruik was feitelijk onmogelijk voor de werknemers

De inspecteur is bereid om uit coulance alleen te kijken naar 1 auto die aan de DGA ter beschikking is gesteld.  Deze auto stond feitelijk ter beschikking de DGA (Truus). Omdat zij bestuurder en locatiemanager was, kon zij zelf bepalen hoe en wanneer de auto werd gebruikt. Het ontbreken van een rittenregistratie betekent dat het wettelijk vermoeden geldt: meer dan 500 km privégebruik. De BV (belanghebbende) had grove schuld door geen sluitende controle te voeren, terwijl zij de fiscale regels kende. Daarom zijn naheffingsaanslagen loonheffingen én een vergrijpboete. De rechters zijn het deels met de inspecteur eens, bijtelling JA en vergrijpboete NEE

Voor een boete moet de inspecteur overtuigend aantonen dat er sprake is van grove schuld. Het hof oordeelt dat de inspecteur dit niet overtuigend heeft bewezen:

• Belanghebbende had regels en autoverklaringen opgesteld.
• Sleutels werden beheerd in een kastje.
• Truus had zelf ook een privéauto en gebruikte de auto van belanghebbende alleen bij uitval van collega’s.
• Geen bewijs dat belanghebbende bewust of grof nalatig privégebruik toe heeft gelaten

Noot fiscaal jurist inzake bijtelling bij verboden privé gebruik

Een overeenkomst met een werknemer inzake het verbieden van privé gebruik (en de controle hierop) kan soms werken maar geeft veelal een fiscale discussie. Voor de DGA (of bestuurder) is dit helemaal lastig, wie controleert immers de bestuurder? De bestuurder kan zelf bepalen wie er in welke auto gaat rijden. In dit geval had er ook een bijtelling kunnen worden toegepast op de andere auto's, dit is uit coulance achterwege gelaten. Het lijkt er wel op dat deze correctie via een eindheffing wordt opgelegd, de uitspraak is hier niet helemaal duidelijk over. Uiteindelijk wordt in de uitspraak gesteld dat er uit coulance voor 1 auto privé gebruikt wordt gecorrigeerd.

Zonder bewijs, rittenregistratie en andere info loopt de bestuurder terecht tegen een bijtelling aan. Van grove schuld bij de BV is geen sprake (tenminste dit wordt niet overtuigend aangetoond door de inspecteur). Tenslotte; belanghebbende heeft geen beroep aangetekend tegen de belastingrente, een gemiste kans.