Rittenadministratie is vernietigd
Een woedende vrouw heeft de kilometeradministratie van haar man verscheurd. De man kan hierdoor niet aantonen dat hij minder dan 500 kilometer met de auto van de zaak heeft gereden. En toen? Bijtelling en boete 10%, aldus het Gerechtshof en de Hoge Raad.
Procedure slechte rittenregistratie
Een DGA heeft 2 prive auto's en een auto van de zaak waarvoor hij een (slechte) rittenregistratie heeft bijgehouden. Zowel de rechtbank als het gerechtshof zijn van mening dat niet is voldaan aan de (verzwaarde) bewijslast dat slecht beperkt (maximaal 500 kilometer per jaar) met de auto van de zaak is gereden, ook de verzuimboete is terecht. Ook de nadere rittenregistratie brengt de rechter niet tot een ander inzicht. Aan een eerder boekenonderzoek kunnen geen rechter worden ontleend, omdat de rittenregistratie toen niet is onderzocht. De uitspraak is in lijn met een eerder arrest uit 2010 van de Hoge Raad.
Gestolen rittenadministratie en bijtelling auto
Als een belastingplichtige kan aantonen dat hij of zij minder dan 500 kilometer (per jaar) privé met een auto van de zaak heeft gereden is de bijtelling wegens privé gebruik niet van toepassing. De Belastingdienst is hier de laatste jaren steeds kritischer op. Ook de Hoge Raad is helder over de bewijslast verdeling (zie Hoge Raad 13 augustus 2010 ECLI:NL:HR:2010:BN3831) Er is regelmatig discussie over de tegenbewijsregeling (veelal de kilometeradministratie). In een procedure bij het Gerechtshof Amsterdam d.d. 25 maart 2025 (ECLI:NL:GHAMS:2025:1485) speelde het volgende; Een belastingplichtige heeft een auto van de zaak en na een boekenonderzoek worden er naheffingsaanslagen loonheffingen opgelegd. De belastingplichtige is het hier niet mee eens omdat:
- Hij een rittenadministratie heeft bijgehouden, edoch is deze gestolen
- De auto - volgens de arbeidsovereenkomst - niet privé mag worden gebruikt
- De werkgever toezicht heeft gehouden op de gemaakte afspraak
- Op het niet nakomen van afspraken (zoals privé rijden) staat een boete
- Werknemers zijn tijdens privé ritten niet verzekerd
Het risico van een (door een werknemer) gestolen kilometeradministratie wordt bij de werkgever (belastingplichtige) neergelegd. De werknemer had dan maar een kopie moeten maken, aldus de rechter. Nu de kilometeradministratie er niet meer is kan de werknemer anderszins "doen blijken" dat er niet met de auto privé is gereden (tenminste niet meer dan 500 kilometer per jaar). Op grond van een uitspraak van de Hoge Raad mag dit op allerlei manieren. Het enkele feit dat er niet in de auto mag worden gereden is onvoldoende. Eventueel kan dit wel via een zogenaamde GPS tracker in de auto.
Procedure rechtbank inzake rittenregistratie
Een werknemer die een auto van de zaak rijdt is door de rechtbank in het ongelijk gesteld in een kwestie waarbij een rittenregistratie niet aan de vereisten voldeed. Volgens de rechtbank moet de rittenregistratie de volgende onderdelen bevatten:
- merk, type en kenteken auto
- periode ter beschikking stelling van de auto
- per rit : (a) datum (b) begin en eindstand (c) beginadres (d) eindadres (e) gereden route indien deze afwijkt van meest gebruikelijke route (f) karakter van de rit (prive of zakelijk).
In deze procedure stond centraal dat de adressen van de bestemmingen ontbraken en de vertrekpunten (beginadres) soms ook. Tevens is niet gemeld dat er soms een afwijkende route is gereden (en waarom). Tevens wijken de kilometerstanden op de garage bonnen af van de kilometerstanden in de rittenregistratie.
Hoge Raad 14 juni 2013, auto van de zaak
De heer X is journalist en rijdt een auto van de zaak van zijn werkgever. Hij heeft een verklaring voor geen privégebruik ingevuld. Er is een kilometeradministratie op papier en op de laptop. De partner van de heer X is ziek en heeft tijdens een woedeaanval de administratie vernietigd en de PC kapot gemaakt. Gevolg: de administratie is weg. Over 2008 en 2009 wordt een naheffingsaanslag en een boete van 50% opgelegd. Het Gerechtshof heeft de boete verminderd van 50% tot 10% omdat er geen sprake is van opzet maar van grove schuld. De Hoge Raad is het met het Gerechtshof eens.
Bron
Hoge
Raad 14 juni 2013 Auto van de Zaak