Schijnconstructies documenten Belastingdienst
In het kader van de Wet Openbaarheid van Bestuur zijn een aantal documenten door de Belastingdienst openbaar gemaakt. Deze documenten hebben betrekking op internationale payrollstructuren; dit is één van de structuren die door de overheid met bijzondere aandacht worden bekeken in het kader van het project “schijnconstructies”
Gecoördineerd beleid bij schijnconstructies
Dat er in het kader van de aanpak van schijnconstructies en schijnzelfstandigheid sprake is van gecoördineerd beleid is geen verrassing.
Wat bij het raadplegen en bestuderen van de vrijgegeven bescheiden opvalt is de tunnelvisie waarmee de stukken zijn ingestoken.
Internationaal payrollen als schijnconstructie
Als een ‘verdachte’ verschijningsvorm wordt onder meer aangemerkt de situatie dat een Nederlandse werkgever zijn personeel verplaatst naar het buitenland (buitenlands payrollbedrijf). De nadruk ligt, aldus het document, op het ontgaan van Nederlandse belasting- en premieheffing.
De geformuleerde aandachtspunten bij belastingcontroles missen elke nuance. Er zijn immers reguliere situaties van backoffice payrolling denkbaar. De geformuleerde vragen over het (i) aannemen van personeel, (ii) beslissing over ontslag (iii) werkplanning, geven geen richting over het motief voor een structuur maar zijn inherent aan payrolling.
Immers de Wet Arbeidsmarkt in Balans, die nu ter goedkeuring in de Eerste Kamer ligt, gaat straks juist op dit punt (allocatiefunctie) een verschil maken met definitie van uitzenden.
De omstandigheid dat sprake is van een buitenlands payrollbedrijf wil voorts niet zeggen dat in Nederland geen belasting en premies worden afgedragen. Als dit toch het geval is (geen Nederlandse heffing), dient op basis van de Nederlandse wetgeving, de verdragen ter voorkoming van dubbele belasting en onder meer de Europese Verordening te worden bepaald of het heffingsrecht überhaupt aan Nederland toekomt.
De Nederlandse overheid lijkt zich het heffingsrecht nu toe te willen eigenen door via het predicaat (materiële) werkgever de inlener als inhoudingsplichtige aan te merken.
