Waardebepaling
De Gemeente inventariseert constant talloze gegevens. Zo krijgt de gemeente informatie over alle verkopen in de stad van het Kadaster. En via woningbouwcorporaties en makelaars verzamelen ze gegevens over huurprijzen. Soms neemt de gemeente de info klakkeloos over en soms denken ze er ook nog zelf over na.
Veelal kiest de gemeente uit elke groep gelijksoortige huizen een voorbeeldwoning die ze van binnen en buiten en van boven tot onder taxeren. De gemeente gebruikt de resultaten van deze taxaties om de waarde van (bijna) identieke woningen te bepalen. Met behulp van een geautomatiseerd systeem maken ze bij woningen met dezelfde kenmerken een prognose van de waarde. De gemeente huurt hiervoor veelal extern taxateurs is. De taxateurs verdienen een flinke boterham aan alle taxaties. De huidige praktijk leert dat gemeente een groot deel van het werk uitbesteden. Een taxateur krijgt dan de opdracht om de taxaties voor de WOZ te maken. De offerte die de taxateur afgeeft is veelal inclusief het verzorgen van de bezwaar en beroepsfase. Een bezwaarschrift levert voor een taxateur dus extra werk op waarvoor hij niet direct wordt betaald, maak dus bezwaar zou ik zeggen.
De gemeente verzamelt voortdurend de volgende marktgegevens:
-
Verkoopgegevens via het kadaster.
-
Huurgegevens. Deze gegevens worden onder andere verzameld door middel van huurinlichtingenformulieren, gegevens van makelaars en gegevens uit kranten en via internet.
-
Stichtingskosten. Via inlichtingenformulieren en bouwvergunningen.
-
Uitgifteprijzen van grond.
-
Algemene waardebepalende gegevens: Hieronder valt onder andere marktinformatie:
- over een bepaalde specifieke groep woningen of panden;
- van plaatselijke makelaars;
- van de belastingdienst;
- uit de woningcartotheek;
- uit plaatselijke bladen;
- van de Nederlandse Vereniging van Makelaars (NVM);
- van pensioenfondsen, e.d.