De wijzigingen in 2005
Er komt in het jaar een miljard gulden lastenverlichting en koopkrachtverbetering voor iedereen. Zowel het schatkisttekort als de werkloosheid dalen. Er komen 90.000 banen bij. Verder is er meer geld voor onderwijs, kinderopvang, zorg, milieu, politie en justitie. We schrijven 2000, nog geen vier jaar geleden. We zijn nu vier jaar en een 11e september verder en we lezen: “Iedereen gaat er volgend jaar op achteruit.” Ik ben geen econoom, maar kennelijk zitten er in Den Haag ook weinig hersencellen, die dit predikaat mogen dragen. Het probleem is kennelijk dat als je veel weet, je ook veel kunt vergeten.
We hebben in Nederland 500.000 werklozen en honderdduizenden arbeidsongeschikten. Deze mensen zitten veelal met tegenzin thuis en mijn 64-jarige vader moet wellicht langer gaan werken. In Nederland blijven we bezuinigen terwijl de ons omringende landen laten zien dat je beter af bent met een hoger begrotingstekort. Deze landen hebben een hogere economische groei en veelal zelfs een lagere inflatie. Oké, we klagen allemaal en weten het wellicht ook beter. Feit is in ieder geval dat het in Nederland niet zo best gaat en het vertrouwen van de burger in de regering dalende is. Nederland lijkt wel een griep te hebben die in de loop der jaren een ware epidemie is geworden.
Wellicht moet je de bezuinigingen niet zoeken door nieuwe wetten in te voeren, maar simpel bestaande wetten beter uit te voeren. Dit klinkt even simpel als het is, voorkom teveel administratieve rompslomp, beperk bureaucratie, neem de gezondheidszorg onder de loep, stop met waardeloze projecten (Betuwelijn, etc.) en als laatste: luister naar je volk en niet naar politieke voorkeuren. De kracht van een politiek man moet zijn om duidelijke taal te praten die het volk ook begrijpt, dit geldt evenzo voor regels die worden ingevoerd. Vele regels zijn niet te begrijpen en hierover wordt te weinig nagedacht.
De wijzigingen in het fiscale stelsel deugen grotendeels, maar kennen wederom een ondoordachte overkill en geen enkele creativiteit. Er zijn voldoende fiscale regels die niet naar behoren werken maar – door onkunde – blijven voortbestaan. Dit is jammer.
Een oude spreuk, beter goed gejat dan slecht bedacht, is wellicht helemaal zo gek nog niet. We moeten in Nederland eens naar de landen om ons heen kijken. Beter ten halve gekeerd dan ten gehele gedwaald. In Nederland gaat het volgend jaar niet goed, de werkeloosheid loopt op en iedereen gaat erop achteruit, het kortetermijndenken zal ons niet verder helpen. Het wordt een hete herfst en ongure winter, de vraag is niet of we verder achterop raken in Europa, maar hoeveel.
Was getekend,
Mr. Dennis J.B. Jongbloed
